Τα χαρακτηριστικά από τα οποία διακρίνεται ένα κρασί εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες. Κατά κύριο λόγο όμως οφείλονται στην (ή στις) ποικιλία σταφυλιών από την οποία προέρχεται,
στην περιοχή και τον τρόπο καλλιέργειας, στις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν για τη μετατροπή του μούστου σε κρασί, κλπ. Κατά συνέπεια, το κάθε κρασί, ανάλογα με τον τόπο και τον τρόπο που παράγεται, ανήκει σε μια συγκεκριμένη κατηγορία και χαρακτηρίζεται από ένα επίσης συγκεκριμένο τύπο.
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΟΙΝΩΝ
Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, η οποία είναι εναρμονισμένη με την αντίστοιχη ευρωπαϊκή, τα εμφιαλωμένα κρασιά χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: τους επιτραπέζιους οίνους και τους οίνους ονομασίας προέλευσης (Ο.Π.Α.Π. ή Ο.Π.Ε.).
Α. ΟΙΝΟΙ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ
Τα κρασιά ονομασίας προελεύσεως διακρίνονται σε κρασιά Ονομασίας Προελεύσεως Ανωτέρας Ποιότητας (Ο.Π.Α.Π.) και Ονομασίας Προελεύσεως Ελεγχόμενης (Ο.Π.Ε.). Τα Ο.Π.Α.Π. φέρουν πάνω στο φελλό ειδική κόκκινη ταινία αναγνώρισης. Η ταινία αυτή για τα κρασιά Ο.Π.Ε. είναι μπλε. Οι ταινίες χορηγούνται από το κράτος με βάση τις δηλώσεις παραγωγής. Κανονικά θα έπρεπε οι ταινίες και κατά συνέπεια η «έγκριση» να χορηγείται από ειδικές επιτροπές, οι οποίες θα προέβαιναν σε «τυφλή» δοκιμασία των κρασιών όλων των δεξαμενών και των βαρελιών που πρόκειται να έρθουν στο εμπόριο ως οίνοι Ο.Π.Α.Π. ή Ο.Π.Ε. Δυστυχώς, τέτοιες επιτροπές δεν λειτούργησαν ποτέ στη χώρα μας, είτε γιατί δεν υπήρχαν στην περιφέρεια εκπαιδευμένοι γευσιγνώστες, είτε γιατί δεν είναι έτοιμος ο παραγωγικός κόσμος να δεχθεί την κρίση μιας ομάδας ειδικών χωρίς δυσαρέσκεια. Επομένως, στην πράξη η επικόλληση μιας μπλε ή κόκκινης ταινίας στο επιστόμιο συνιστά, για την ώρα, μια διοικητική και όχι μια ποιοτική εγγύηση.
Οι περιοχές που δίνουν, βάσει νομοθεσίας, κρασιά Ο.Π.Α.Π. ή Ο.Π.Ε. είναι οι εξής:
ΖΩΝΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΛΕΥΚΩΝ ΞΗΡΩΝ ΟΙΝΩΝ Ο.Π.Α.Π.
. ΑΓΧΙΑΛΟΣ (ΘΕΣΣΑΛΙΑ) - Ροδίτης, Σαββατιανό
. ΖΙΤΣΑ (ΗΠΕΙΡΟΣ) - Ντεμπίνα
. ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ (ΕΠΤΑΝΗΣΑ) - Ρομπόλα
. ΛΗΜΝΟΣ (ΑΝ. ΑΙΓΑΙΟ) - Μοσχάτο Αλεξανδρείας
. ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ (ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ) - Μοσχοφίλερο
. ΜΕΛΙΤΩΝΑ ΠΛΑΓΙΕΣ (ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ) - Ροδίτης, Ασύρτικο, Αθήρι
. ΠΑΡΟΣ (ΚΥΚΛΑΔΕΣ) - Μονεμβάσια
. ΠΑΤΡΑ (ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ) - Ροδίτης
. ΠΕΖΑ (ΚΡΗΤΗ) - Βηλάνα
. ΡΟΔΟΣ (ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ) - Αθήρι
. ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ (ΚΥΚΛΑΔΕΣ) - Ασύρτικο, Αθήρι, Αϊδάνι
. ΣΗΤΕΙΑ (ΚΡΗΤΗ) - Βηλάνα, Θραψαθήρι
ΖΩΝΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΡΥΘΡΩΝ ΞΗΡΩΝ ΟΙΝΩΝ Ο.Π.Α.Π.
. ΑΜΥΝΤΑΙΟ (ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ) - Ξινόμαυρο
. ΑΡΧΑΝΕΣ (ΚΡΗΤΗ) - Κοτσιφάλι, Μανδηλαριά
. ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑ (ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ) - Ξινόμαυρο, Νεγκόσκα
. ΔΑΦΝΕΣ (ΚΡΗΤΗ) - Λιάτικο
. ΛΗΜΝΟΣ (ΑΝ. ΑΙΓΑΙΟ) - Λημνιό
. ΜΕΛΙΤΩΝΑ ΠΛΑΓΙΕΣ (ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ) - Λημνιό, Cabernet Sauvignon, Cabernet Franc
. ΜΕΣΕΝΙΚΟΛΑ (ΘΕΣΣΑΛΙΑ) - Μαύρο Μεσενικόλα, Carignan, Syrah
. ΝΑΟΥΣΑ (ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ) - Ξινόμαυρο
. ΝΕΜΕΑ (ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ) - Αγιωργίτικο
. ΠΑΡΟΣ (ΚΥΚΛΑΔΕΣ) - Μανδηλαριά, Μονεμβάσια
. ΠΕΖΑ (ΚΡΗΤΗ) - Κοτσιφάλι, Μανδηλαριά
. ΡΑΨΑΝΗ (ΘΕΣΣΑΛΙΑ) - Ξινόμαυρο, Σταυρωτό, Κρασάτο
. ΡΟΔΟΣ (ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ) - Μανδηλαριά
. ΣΗΤΕΙΑ (ΚΡΗΤΗ) - Λιάτικο, Μανδηλαριά
ΖΩΝΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΠΙΔΟΡΠΙΩΝ ΟΙΝΩΝ Ο.Π.Ε. ή Ο.Π.Α.Π.
. *ΔΑΦΝΕΣ (ΚΡΗΤΗ) - Λιάτικο
. ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ ΜΑΥΡΟΔΑΦΝΗ (ΕΠΤΑΝΗΣΑ) - Μαυροδάφνη, Κορινθιακή
. ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ ΜΟΣΧΑΤΟΣ (ΕΠΤΑΝΗΣΑ) - Μοσχάτο Λευκό
. ΛΗΜΝΟΣ ΜΟΣΧΑΤΟΣ (ΑΝ. ΑΙΓΑΙΟ) - Μοσχάτο Αλεξανδρείας
. *ΝΕΜΕΑ (ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ) - Αγιωργίτικο
. ΠΑΤΡΑ ΜΑΥΡΟΔΑΦΝΗ (ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ) - Μαυροδάφνη Κορινθιακή
. ΠΑΤΡΑ ΜΟΣΧΑΤΟΣ (ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ) - Μοσχάτο Λευκό
. ΡΙΟ ΠΑΤΡΩΝ ΜΟΣΧΑΤΟΣ (ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ) - Μοσχάτο Λευκό
. ΡΟΔΟΣ ΜΟΣΧΑΤΟΣ (ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ) - Μοσχάτο Τρανί, Μοσχάτο Λευκό
. ΣΑΜΟΣ ΜΟΣΧΑΤΟΣ (ΑΝ. ΑΙΓΑΙΟ) - Μοσχάτο Λευκό
. *ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ VINSANTO (ΚΥΚΛΑΔΕΣ) - Ασύρτικο, Αϊδάνι
. *ΣΗΤΕΙΑ (ΚΡΗΤΗ) - Λιάτικο
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι επιδόρπιοι (γλυκείς) οίνοι του ονόματος των οποίων προηγείται * είναι οίνοι Ο.Π.Α.Π. Οι λοιποί είναι οίνοι Ο.Π.Ε.
ΖΩΝΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΑΦΡΩΔΩΝ ΞΗΡΩΝ ΟΙΝΩΝ Ο.Π.Α.Π..
. ΑΜΥΝΤΑΙΟ (ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ) - Ξινόμαυρο (Ροζέ)
. ΖΙΤΣΑ (ΗΠΕΙΡΟΣ) - Ντεμπίνα (Λευκό)
Β. ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΟΙ ΟΙΝΟΙ
Στην κατηγορία αυτή ανήκει το 90% περίπου των ελληνικών κρασιών, όπως επίσης οι Τοπικοί Οίνοι και οι Οίνοι Ονομασίας Κατά Παράδοση.
Γ. ΤΟΠΙΚΟΙ ΟΙΝΟΙ
Η υποκατηγορία αυτή δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια. Οι Τοπικοί οίνοι φέρουν το όνομα της περιοχής από την οποία προέρχονται και το χαρακτηρισμό «Τοπικός» -π.χ. Αττικός Τοπικός, Πελοποννησιακός Τοπικός κλπ.
Οι Τοπικοί οίνοι, σύμφωνα με τις τελευταίες υπουργικές αποφάσεις, ανάλογα με το όνομα της περιοχής που φέρουν, χωρίζονται σε: α) Τοπικούς Διαμερισματικούς (π.χ. Πελοποννησιακός, Μακεδονικός κλπ.), β) Τοπικούς που εκτείνονται σε περισσότερους του ενός νομού (π.χ. Πλαγιών Κορινθιακού), γ) Τοπικούς με ένδειξη νομού (π.χ. Πυλίας), επαρχίας ή αμπελουργικής περιοχής μικρότερης του νομού (μικροί τοπικοί).
Δ. ΟΙΝΟΙ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Σύμφωνα με την Κοινοτική νομοθεσία στην ομάδα αυτήν κατατάσσονται η Ρετσίνα και η Verdea των Ιονίων Νήσων.
Ο όρος «Ονομασία Κατά Παράδοση» σημαίνει ότι το όνομα Ρετσίνα, λόγου χάρη, χρησιμοποιείται αναγκαστικά και παραδοσιακά για το χαρακτηρισμό κρασιών με το χρώμα, το άρωμα και τη γεύση κρασιών που περιέχουν διαλυμένη ποσότητα ρετσινιού.
ΤΥΠΟΙ ΟΙΝΩΝ
Οι τύποι των κρασιών σχετίζονται με το χρώμα, την περιεκτικότητα σε σάκχαρα και την περιεκτικότητα σε διοξείδιο του άνθρακα.
ΧΡΩΜΑ
Τα κρασιά ανάλογα με το χρώμα τους κατατάσσονται σε λευκά, ροζέ και ερυθρά. Το χρώμα του κρασιού εξαρτάται από το είδος του σταφυλιού, αλλά και από τη μέθοδο οινοποίησης.
ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΣΑΚΧΑΡΑ
Ανάλογα με την περιεκτικότητά τους σε σάκχαρα, τα κρασιά διακρίνονται σε ξηρά, ημίξηρα, ημίγλυκα και γλυκά.
Η νομοθεσία ορίζει επακριβώς την απαιτούμενη συγκέντρωση σακχάρων, προκειμένου ένα κρασί να χαρακτηριστεί ξηρό ή ημίξηρο κλπ. Η γλυκύτητα του κρασιού οφείλεται στα σάκχαρα που παραμένουν αζύμωτα όταν σταματήσει η αλκοολική ζύμωση. Η αλκοολική ζύμωση μπορεί να σταματήσει και τεχνητά, με προσθήκη αλκοόλης. Τα γλυκά κρασιά με περιεκτικότητα σε αλκοόλη μεγαλύτερη από 15% vol. είναι τα γνωστά Vins de Liqueur.
ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ
Ανάλογα με την περιεκτικότητά τους σε διαλυμένο διοξείδιο του άνθρακα, τα κρασιά χωρίζονται σε ήσυχα, ημιαφρώδη και αφρώδη. Το αέριο μπορεί να προέρχεται από την αλκοολική ζύμωση και να έχει διατηρηθεί στο κρασί (Φυσικώς Αφρώδεις Οίνοι) ή να προστεθεί εκ των υστέρων (Ανθρακούχοι).