Προκαλών οργανισμός: Colletotrichum gloeosporioides
Φάσμα προσβαλλομένων:Εσπεριδοειδή.
Συχνότητα και σπουδαιότητα : Πρόκειται για ασθένεια που εμφανίζεται μετά την πρώιμη συγκομιδή σε μανταρίνια, ομφαλοφόρα πορτοκάλια και γκρέιπφρουτ, όπου απαιτείται χρωματισμός με αιθυλένιο.
Η Anthracnose εμφανίζεται συνήθως μόνο σε καρπούς που έχουν τραυματιστεί από άλλους παράγοντες όπως το κάψιμο απ' τον ήλιο, οι χημικοί ψεκασμοί ή τα έντομα και σε καρπούς που είτε είναι υπερώριμοι είτε παρέμειναν μεγάλο χρονικό διάστημα σε αποθήκη. Μπορεί ακόμα να αναπτυχθεί σε πράσινα, πρώιμα φρούτα που εκτίθενται σε αιθυλένιο για ν' αποκτήσει ο φλοιός τους το επιθυμητό κίτρινο ή πορτοκαλί χρώμα.
Συμπτώματα και παραλλαγές της ασθένειας:
Τα συμπτώματα της Αnthracnose έχουν σχέση με τον τραυματισμένο φλοιό και είναι καφέ ή μαύρες κηλίδες διαμέτρου 1,5 εκ. τουλάχιστον. Σε συνθήκες υγρασίας, τα σπόρια στα τραύματα εμφανίζονται ροζέ ή σωμόν. Σε ξηρότερα κλίματα είναι καφέ ή μαύρα.
Τα συμπτώματα όταν η ασθένεια έχει προκληθεί από αιθυλένιο, καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος της επιφάνειας.
Οι βλάβες είναι στην αρχή ασημόγκριζες και η σάρκα παραμένει σταθερή και ελαστική όπως και ο γύρω υγιής φλοιός. Όταν η βλάβη εξελίσσεται, ο φλοιός γίνεται καφέ προς γκριζόμαυρος και στο τέλος εμφανίζεται ελαφρή σήψη.Μια άλλη σαφέστατη ένδειξη ότι πρόκειται για anthracnose συνιστά μια πληγή χρώματος ροζ/κόκκινου στο φλοιό του γκρέιπφρουτ, η οποία ονομάζεται <τελμάτωση>.
Η ασθένεια δεν περνά από μολυσμένους σε υγιείς καρπούς στη συσκευασία.
Κύκλος ασθένειας: Ο μύκητας αναπτύσσεται σε νεκρωμένο ξύλο και παράγει σπόρια που μεταφέρονται με το νερό στην επιφάνεια του ανώριμου καρπού κατά τη διάρκεια της αναπτυξιακής περιόδου. Αυτά τα σπόρια βλασταίνουν για να σχηματίσουν μικροσκοπικά στοιχεία που ονομάζονται appressoria, τα οποία παραμένουν στην επιφάνεια του καρπού μέχρι να ερεθιστούν για να βλαστήσουν κι αυτά, με τη βοήθεια του αιθυλενίου.
Τα appressoria σχηματίζουν διακυτταρικά hypliae σε βάθος όχι πάνω από τριών κυττάρων μέσα στο φλοιό. Η ζημιά είναι πάντα μεγαλύτερη όταν ο φλοιός είναι ήδη αδύναμος εξαιτίας άλλων παραγόντων.
Αντιμετώπιση:
Η αντιμετώπιση της anthracnose συντελείται με καλλιεργητικά μέτρα όπως:
- Η μείωση του νεκρωμένου ξύλου που είναι διαθέσιμο για την ανάπτυξη του μολυσματικού υλικού
- Οι καρποί πρέπει να συλλέγονται προσεκτικά για να αποφευχθούν οι τραυματισμοί και να μη μένουν αποθηκευμένοι για μεγάλο χρονικό διάστημα
- Η πλύση των καρπών μετά τη συλλογή τους απομακρύνει τουλάχιστον μερικά από τα αδρανή appressoria που βρίσκονται στην επιφάνεια του φλοιού. Δεν συνιστάται όμως να γίνει πριν τον αποχρωματισμό, γιατί τότε αυξάνει την περίοδο έκθεσης στο αιθυλένιο.
Η χρήση benomyl πριν τη συγκομιδή ή thiabendazole (ή και των δύο) μετά τη συγκομιδή και η αποθήκευση των καρπών σε θερμοκρασίες κάτων των 10ºC, βοηθούν να αντιμετωπιστεί η anthracnose.
