ΕΡΙΟΦΙΣ

ΕΡΙΟΦΙΣ

Όνομα εντόμου: Aceria sheldoni

 

Φάσμα προσβαλλομένων: Περιορίζεται στα εσπεριδοειδή.

Συχνότητα και σπουδαιότητα: 
Καταγράφεται σαν παρουσία σε πολλές χώρες. Ποτέ δεν προκάλεσε μεγάλες οικονομικές απώλειες, αλλά η παρουσία του στην παραγωγή αναγνωρίζεται από τη σοβαρή παραμόρφωση που προκαλεί σε άνθη και καρπούς, ιδιαίτερα στα λεμόνια.

 Συμπτώματα :


Το 
Aceria sheldoni ζει μέσα ή κοντά στα μπουμπούκια των εσπεριδοειδών και κυρίως της λεμονιάς. Η ζημιά που προκαλείται από το έντομο ποικίλει και επηρεάζει στο μέρος του δέντρου μεταξύ άνθους και φύλλων μπουμπουκιού. Χαρακτηρίζεται από αναστολή της ανάπτυξης ή εκφυλισμό και παραμόρφωση φύλλων. Στην περίπτωση που η προσβολή είναι βαριά, τα μπουμπούκια ανοίγουν ατελώς. Τα προσβεβλημένα μπουμπούκια φουσκώνουν και η εμφάνισή τους γίνεται αφύσικη. Οι ύπεροι ανοίγουν και γίνονται υπερτροφικοί.

Τα νεαρά φρούτα εμφανίζονται ήδη παραμορφωμένα, και ως εκ τούτου  απαξιώνονται οικονομικά. Οι πολύ σοβαρά προσβεβλημένοι καρποί μπορεί να αποκοπούν πρόωρα.

Εντυπωσιακότερα είναι τα συμπτώματα στη λεμονιά. 
Οι κοιλότητες στους παραμορφωμένους καρπούς συχνά ευνοούν τον παρασιτισμό από το Κοκκοειδές (Planococcus citri) και από το αραχνίδιο δύο κηλίδων (Tetranychus urticae).

Περιγραφή του εντόμου:
(Arachnida, Acarina, Eriphydae)
Είναι έντομο μικροσκοπικό, αφού το ενήλικο μόλις φτάνει σε μήκος τα 0,15 χιλ. 
Το ενήλικο είναι κιτρινωπό ή ροζέ, σαν σκουλήκι, λεπτοκαμωμένο (0.16 χιλ. μήκος x 0.05 πλάτος). Η επιδερμίδα φέρει ραβδώσεις στο οπίσθιο μέρος. Τα αυγά είναι ημισφαιρικά, με διάμετρο 0.05 χιλ.

Κύκλος ζωής: 
Κατοικεί σε λουλούδια, μπουμπούκια και φύλλα όπου εναποθέτει τα αυγά του. Το θηλυκό εναποθέτει κάπου 50 αυγά που εκκολάπτονται ύστερα από 2-5 ημέρες. Ύστερα από την εκκόλαψη, η αναπτυσσόμενη κάμπια και οι νύμφες τρέφονται μέσα στα μπουμπούκια και η ζημιά που προκαλούν οδηγεί σε παραμόρφωση των φύλλων, ανθέων και συχνά σε πλήρως παραμορφωμένο καρπό. 
Τα στάδια ανάπτυξης είναι τέσσερα. Κάθε γενιά ζει περίπου 10 ημέρες το καλοκαίρι και 3 εβδομάδες το χειμώνα. Η ανάπτυξη είναι συνεχής και παρατηρείται υπερκάλυψη γενεών.

Αντιμετώπιση:
Στο παρελθόν το αραχνίδιο αντιμετωπιζόταν με χρήση του chlorobenzilate, ενός εξειδικευμένου αραχνοκτόνου, ή ελαιώδους ψεκασμού 1% το φθινόπωρο, με εφαρμογή την άνοιξη αν υπήρχε βαρύς παρασιτισμός. 

Εδώ και πολλά χρόνια όμως το Chlorobenzilate δεν κυκλοφορεί, ενώ τα έλαια χρησιμοποιήθηκαν ευρύτατα στα πλαίσια των προγραμμάτων αντιμετώπισης εντόμων  εκτός του αραχνιδίου των εσπεριδοειδών. Στις μέρες μας υπάρχει μια τάση να χρησιμοποιείται λιγότερο έλαιο απ' ό,τι στο παρελθόν, ειδικά στα τέλη της αναπτυξιακής περιόδου.


Print   Email

Related Articles