Παθογόνο αίτιο: Phodoshpera leucotricha (Ell. et Ev.) Salm.
Ξενιστές: Μηλιά, αχλαδιά κυδωνιά, μουσμουλιά
Εμφάνιση και Σημασία:
Πρόκειται για την πιο συχνή και σχεδόν μόνιμη ασθένεια των μήλων. Σε συγκεκριμένες ποικιλίες (π.χ.. Idared, Jonathan) αναπτύσσεται συνεχώς. Το ωίδιο αποτελεί συνεχή πηγή κινδύνου για τα νεαρά πράσινα φυτά κατά την διάρκεια όλης της βλαστικής περιόδου. Στους νέους βλαστούς, στα φύλλα, και στα άλλα παραγωγικά μέρη ο επιφυτικός μύκητας δημιουργεί ένα αλευρώδες περίβλημα στην επιφάνειά τους, το οποίο αναπτύσσεται και προκαλεί τις μολύνσεις (δευτερογενείς μολύνσεις). Το μυκήλιο του παθογόνου διαχειμάζει στους οφθαλμούς. Σε ηπιότερους χειμώνες το μυκήλιο μπορεί να βρεθεί και στην επιφάνεια των βλαστών. Η ανάπτυξη των κονιδίων αρχίζει την άνοιξη πριν την άνθιση όπου η μύκητας αναπτύσσεται ταυτόχρονα με το άνοιγμα των ανθέων (πρωτογενής μόλυνση) Το ωίδιο ευνοείται σε ζεστά, ξηρά μέρη και χρονιές και σε αμμουδερά και ξηρά εδάφη.
Συμπτώματα και εξέλιξη της ασθένειας:
Μετά από το άνοιγμα των ανθέων τα γόνατα των μίσχων των προσβεβλημένων ανθέων είναι κοντά, τα φύλλα είναι στενά και λίγο λεπτά. Στην συνέχεια γίνονται λευκά, από την ταχέως αναπτυσσόμενη μυκηλιακή μάζα. Τα προσβεβλημένα άνθη παραμορφώνονται και ανθίζουν αργότερα, και συχνά πέφτουν πρόωρα. Αν ο μίσχος των πρώτων καρπών μολυνθεί επίσης, τότε ακολουθεί καφέτιασμα των κυττάρων. Ο καρπός καθώς αναπτύσσεται παραμορφώνεται και μπορεί να σχιστεί.Μερικές ποικιλίες είναι μάλλον ευαίσθητες: Η JONATHAN και διάφοροι κλώνοι της, η IDARED κ.λπ.
Κύκλος της ασθένειας:
Ο μύκητας διαχειμάζει ως μυκήλιο στους κοιμώμενους οφθαλμούς της μηλιάς. Το μυκήλιο αναπτύσσεται από τους προσβεβλημένους οφθλαμούς, και από το στάδιο της ρόδινης κορυφής παράγει σπόρια στην επιφάνεια των φύλλων. Αυτά τα σπόρια πέφτουν στα νέα φύλλα και στους καρπούς και ξεκινούν τις πρωτογενείς μολύνσεις. Οι μολύνσεις από το ωίδιο ευνοούνται από ζεστό και υγρό καιρό. Αντίθετα με το φουζικλάδι και τις περισσότερες ασθένειες της μηλιάς, το ωίδιο δεν απαιτεί ελεύθερο νερό (βροχή ή δροσιά) για την μόλυνση. Οι δευτερογενείς μολύνσεις μπορούν να συνεχιστούν κατά την διάρκεια του καλοκαιριού μέχρι και την εμφάνιση των οφθαλμών.
Έλεγχος:
Όσον αφορά την φυτοπροστασία, η ανθεκτικότητα, οι καλλιεργητικές τεχνικές, η σωστή λίπανση και το σωστό χειμερινό κλάδεμα μπορεί να είναι καθοριστικοί παράγοντες στην εξέλιξη της μόλυνσης. Η χημική θεραπεία των πρωτογενώς μολυσμένων βλαστών είναι πρακτικά αδύνατη. Με την χημική θεραπεία μόνο η προστασία των βλαστών και των πρώτων καρπών που αναπτύσσονται από υγιείς οφθαλμούς θα μπορούσε να είναι επιτυχής. Η πιο αποτελεσματική μέθοδος είναι η αφαίρεση των προσβεβλημένων βλαστών και των διαφοροποιημένων οφθαλμών με το κλάδεμα. Την άνοιξη μέχρι το τέλος της περιόδου έντονης βλάστησης η συχνότητα εφαρμογής οργανικών χημικών ενάντια στο ωίδιο, πρέπει να βασίζεται στο φαινολογικό στάδιο, τις καιρικές συνθήκες, στον βιολογικό κύκλο του παθογόνου και στην έκταση της προσβολής.
